İçtimai hayat içerisinde parlatılan ve makam verilen şahıslarla karşı karşıyayız.Herhangi bir kabiliyet ve beceresi olmadığı halde yüksek gösterilen şahıslar var. Daha çok kalabalıklara görünerek şöhret kazanmak isteyen şahıslar. Kendilerinde olmayanı varmış gibi göstermekte maharetli olanlar. Cerbeze ile laf dolandırarak zihinlere şüphe atanlar. Günün adamı, devrin adamı olarak yaşayanlar. 'Önce ben' deyip 'biz' olmayı unutanlar. Şahıslar, şahıslar ve sürekli şahıslar üzerinde konuşanlar. Sözü dönüp dolaştırıp yine tek şahsa bağlayanlar. Kurtuluşu şahıslarda arayıp fikir dünyalarını karartanlar. Kendilerine taktıkları imtiyazlarla başkalarına 'basit' nazarıyla bakanlar. Yaptıkları ile önce kendilerine sonra millete zarar edenler. "Beni mihenk taşına vurdunuz. Acaba fırka-i hâlisa dediğiniz adamlar böyle mihenge vurulsalar, kaç tanesi sağlam çıkacaktır" (Divan-ı Harb-i Örfi) diyerek Bediüzzaman Said Nursi