Bediüzzaman Said Nursi Münazarat isimli eserinde hem istibdadı hem de meşrutiyeti somut olarak gösterecek bir örnek verir.İstibdada dayanan bir büyük adamla demokrasiye dayanan bir büyük adamın kıyasını yapar. Acaba bu büyük adam istibdadın adamı mıdır Yoksa demokrasinin adamı mıdır İşte bahsettiğimiz bu somut örnek bize hangisinin ne olduğunu gösterecektir. Eğer bahsedilen büyük adam, istibdat ile kuvvete, hileye veya kendisinde zaten bulunmayan yapmacık bir kuvvete dayanıyor; baskı, korku ve gücün tazyiki ile milletin şevkini kırıp neşesini kaçırıyor, bir başarı ve güzel iş olursa şahsına alıp bir kabahat veya hata olunca milletinin üstüne atıyorsa o adam hakikaten büyük değil aksine küçüktür. Çünkü kendini büyütürken milletini küçültmektedir. Büyük adamın bu tavrı nedeniyle riya, yalan ve dalkavukluk artıyor. Milletin şevki ve heyecanı sönüyor. O büyük adam sadece kendisi görünüp, kendisi gelişip ilerliyor. Millet ise büyük adamı omzunda taşımak zorunda kalıyor. İkinci kısım yani demokraside ki büyük adam ise hakka, hukuka ve adalete dayanarak aklı kullanıyor. Muhabbetle milletini kendisine