Yanımda çok sevdiğim Ali Demirhan kardeşim olduğu halde Tahran'da sabaha karşı kalkacak THY'nin İstanbul uçağına binmek üzere havalimanına girdiğimizde, oturduğu tekerlekli sandalyesinde etrafında pervâne olan hizmet sofileriyle çok mübârek bir zât karşıladı bizi. Şiddetli çekim merkezine girmiştik. Kendimizi alamadık. Hemen sofilerden birisini kolundan çekerek "Mübârek bir zâta benziyor, müsâde olur mu ziyâret etsek" diyorum. "Gelsinler" emir ve müsâdeleriyle yaklaşıyoruz. Öpmek için tuttuğumuz eliyle, elimi bırakmıyor. İsmimizi, nereye gittiğimizi tane tane soruyor. İstanbul'a gittiğimizi söyleyince, "demek ki aynı uçaktayız, görüşeceğiz" diyor. Atatürk Havalimanında elini öperek vedalaştığımızın ertesi günü, Büyükçekmece-Kıraç Belediye Başkanı çok sevdiğim Hamit Öncü Hocam, hemen gelmem gerektiğini, çok önemli bir ziyârete gideceğimizi söylüyor. Belediye binası önünde buluşup yola çıkıyoruz. Aracımız, Büyükçekmece Muratçeşme Mahallesinde, yaklaşık 10 yıl önce dünyasını değiştiren Seyyid Muhammed Osman Siraceddin Hazretlerinin yaşayan hanımı "Sultân Anne'nin" kaldığı evin önünde duruyor. İçeri girdiğimizde uzun yer sofrasının başında, bir gün önce uçakta birlikte İran'dan geldiğimiz zât-ı Muhteremle göz göze geliyoruz. Yumuşak ses tonuyla dâvet ettiği sofraya oturunca, bu mübârek insanın Osman Siraceddin Hazretlerinin Halife'si Hacı Yârcan Efendi olduğunu öğreniyorum.. HAZRETİ ŞEYH Büyük Allah (C.C.) dostu