Türkiye ile Fransa arasında bir müddettir devam eden müzakereler bitmiş, akabinde Paris'te imzalar atılmıştı. 25 Haziran 1802'de yapılan anlaşmaya, Fransa dışişleri bakanı meşhur Charles-Maurice de Talleyrand, Türkiye adına Paris Büyükelçisi Mehmed Said Galip Efendi imzalarını koydular. Bu anlaşmaya; dünyanın en büyük Devleti Fransa ve İmparatoru Napolyon Bonapart'ın dünyanın en büyük komutanı sıfatıyla Mısır'ı işgâli sebep olmuştu. Bütün dünyaya kafa tutan hiç mağlup olmamış kibirli Napolyon'un önce Akka önlerinde Cezzar Ahmed Paşa tarafından durdurulması, ardından Mısır'dan kovulması burnu havada Fransızları masada diz çökmeye mecbur etmişti. 25 Eylül 1396 Niğbolu'da imha ettiğimiz haçlı ordusunun en güçlü ve en gösterişli bölümünü Fransız askerler oluşturuyordu. Fransa Kralından sonra gelen çok büyük komutanların idaresindeki Fransız Ordusunun, üzerinde Hazreti Meryem'in de resmî bulunan en büyük sancağı, Fransız deniz kuvvetleri komutanı Amiral Jean de Vienne tarafından taşınıyordu. Sancak Türk askerinin şiddetli hücumundan tam altı sefer yere düşmesine rağmen kaldırılmıştı. Son hücumda amiral de sancakta kalkmamak üzere düşmüştü. O zaferden sonra Fransa ile hiç savaşımız olmamıştı. Ancak, 18. yüzyıl sonlarına doğru, İtalya'nın büyük bir kısmını topraklarına katan, Venedik Devletinin siyasi varlığına son vererek tarihten silen Fransa, batıda sınırımıza dayanmıştı. Her an her şey olabilirdi. Nihayet, Fransa'nın sırımıza tecavüzü gecikmedi.