Saniyeleri saydılar sanki; 5-4-3-2 ve 1... Şampiyon!

İki yıl aradan sonra antrenmanı taraftara, hem de stadyumda açarak şampiyonluk provasını bir gün önce yapmıştı Trabzonspor. Niye ilk antrenman değil de sonuncusunda yapıldı bu buluşma, şaşırtıcıydı gerçi. Çünkü o antrenmanda şampiyondu futbolcular (!), ama 25 saat sonra Antalyaspor karşısına çıkınca bu kez 1 puana ihtiyaçları vardı artık!'Şampiyon takımın şampiyon futbolcusu' olmak için hakemin son düdüğü çaldığı anı beklemenin, her ilerleyen dakikada konsantrenin dağılmasına neden olabileceği böyle bir maçta çok erken gol bulmak, olabilecek en güzel senaryoydu Trabzonspor adına. Zira, düne kadar sadece 1 maçı kazanmak için sahaya çıkıyorlardı ve muhtemelen o şekildeki şartlanma kısmen daha kolaydır bir futbolcu için. Ama bu kez 1 sezonun bütün hesabı, hem de sadece 1 puan ötede olunca, futbolcuların düşüncelerinin, o maça konsantre ile şampiyonluk arasında ikiye bölündüğüne tahmin etmek güç olmasa gerek.Ama dakikalar ilerledikçe bir sezonun ağırlığını ayaklarında iyice hissetmeye başladı bordo-mavililer. Antalyaspor, Nuri Şahin ile başka bir yapıya bürünmüş, 4-2-3-1'le oynarken birden Fernando'yu defansın önünde tek bırakıp 4-1-5'e dönüyorlar. Bu durmayan değişkenliğin de etkisiyle