Yeni Şafak GÖKHAN ÖZCAN - Bir nefeste sonsuz hayatSolunum cihazına bağlı olarak yaşayan hastalar, kendi doğal hayat seyirlerine dönmedikleri sürece bir arafta yaşıyor. Çünkü solunum imkanları onları bir anlamda o makinenin bir parçası kılıyor. Nefes alıp vermenin hakikati, görünüşte bütün bu hareket mekanik bir şey gibi görünse de, insanı makineden ayıran vasıflarıyla birlikte düşünmeyi gerektiriyor. Nefes bize hayat veren şey, onu alıp veremediğimizde hayatımız bitiyor. O halde, aldığımız ve verdiğimiz nefesleri 'hayat' olarak bilmek, bu meseleyi bu derinlik içinde tefekkür etmek icap eder.Tekvir Suresi 18. ayet-i kerimede, "Nefes almaya başladığı zaman sabaha yemin olsun ki..." ilahi ifadesi var. Burada 'teneffüs' kelimesi sabaha izafe ediliyor. Anlıyoruz ki nefes, sadece insana özgü değil, sabah da nefes alıyor, o nefesle hayat buluyor. Bütüne teşmil edersek, alemdeki her şey bu kozmik solunumun bir parçası...Şeyh-ul Ekber, nefesi 'Rahman' ism-i şerifine nispet eder ve doğrudan varlıkla ilgili bir kelimekavram olarak niteler. Nefes, murad-ı ilahiyle hayatı bize bağışlayan 'şey'dir. Hayatın kendisidir ve varlığın sırrını içinde taşır. Aynı zamanda, sese bürünerek, varlığın mutlak sahibinin zikri olur, her aldığımız ve verdiğimiz nefesle ilahi deveranın hakikatini kulağımıza fısıldar."Allah'ı anma" yüksek bir dağın tepesinde yalnızken derin nefes alıp verme gibidir: Ebedi karların temizliğiyle yüklü olan sabah havası göğsü genişletip ferahlatır. Böylece göğüs uzay olur, gökyüzü kalbin içine girer.Fakat bu imge de gene çok farklı bir simgesel anlamı, yani 'evrensel nefes alıp verme'yi içermektedir, şöyle ki: Nefes verme kozmik tezahürle ya da yaratıcı evreyle ilgilidir; nefes alma ise, yeniden bütünleşmeyle, kurtarıcı evreyle, 'Tanrı'ya dönüşle ilgilidir" diye yazmış 'İslam'ı Anlamak' kitabında merhum İsa Nureddin, nâm-ı diğer Frithjof Schuon.İnsanı, parçası olduğu sonsuz hakikat kitabının içinden koparıp alır, bir sosyal bilgiler kitabının içine hapsedersek, sebep sonuç ilişkileriyle başlayıp biten bir mekanik döngünün içine kapatmış oluruz. İnsan aldığı ve verdiği nefesiyle her daim sonsuz hakikate dahildir ve onunla irtibatlıdır. Burada 'irtibatlı' kelimesi izah babındadır, aslında insan ilahi işleyişin bir parçası olarak o bütünün içindedir. Bu 'içinde'