Sahneye gönderilen içkiyi beğenmeyip bir çalışanın başından aşağı dökmesi sebebi ile günlerdir gündemde Demet Akalın. Gerçi ne zaman değil ki Gerek üslubu gerek sosyal medyada kendine has diliyle bir şekilde hep hayatımızda kendisi. Neyse! Akalın'ın bu hareketine 'Şov' diyenler olduğu kadar onu görgüsüzlük ile suçlayanlar ve 'Bir emekçiye böyle davranamazsın' diyenler de var ve çoğunluktalar. Ben hep şuna inandım; 'Magazin, dolayısıyla da magazin figürleri toplumun yansımasıdır.' Demem şu ki Akalın'ı garsonu aşağıladığı için eleştiriyoruz ama kaçımız gittiğimiz mekândan bize hizmet veren kişiyi azarlamadan ve hatta teşekkürle kalkıyoruz Hizmet sektöründe çalışanları 'kölesi' gibi görmeyen kaç kişi var Hem bu durumu hem de Akalın'ın hareketini sorguladım.BÖYLE BİR REZALET NE GÖRDÜM NE DE DUYDUMEğlence dünyasının canlı tanığı, 'Gazinocular Kralı'nın oğlu Sacit Aslan ise çok daha sert. Hayatının 35 senesini eğlence sektörüne verdiğinin altını çizerek diyor ki: "Bak, Fulya! Bunca yıldır bu işteyim, böyle bir basitlik, böyle bir görgüsüzlük, böyle bir avamlık ne yaşadım ne gördüm ne de işittim. Hem de sadece Maksim değil, Maksim'e rakip; Lunapark, Çakıl, Gar Gazinoları ve diğerleri de dahil hiçbirinde böyle bir rezillik yaşanmamıştır."ZEKİ MÜREN ÖRNEĞİ"O tarihlerde prömiyer gecelerinde gelen çiçekler sahneye çıkarılmazdı. Bu kuralı da Zeki Müren Beyefendi koymuştu. İlk gece gelen çiçeklerin kartını da okumazdı sahnede Zeki Bey. Çok merak ettim, bir gün sordum; 'Neden' diye. Şöyle dedi rahmetli: "İlk gece gelip beni sahnede izleyen izleyici ertesi gün çiçek yollarsa bu o geceki sahnemi beğendiği anlamına gelir. Ama daha beni sahnede izlemeden, ilk gece çiçek ya da hediye gönderen adamın amacı beni takdir etmek değil, adının okunması isteğidir." Bizler böyle bir gece hayatından geliyoruz, bunun gibi inceliklere şahit olduk."Haberin DevamıAYIPLANANLAR ALKIŞLANIYOR ARTIK"Ama tabii o zamankiler sanatçı idi, assolist idi, seyirci de gerçek sanatsever idi, adap bilirdi. Bugün artık Türkiye bu tür rezilliklere müsait. Toplumun tüm yapıları değiştiği gibi eğlence adabı ve anlayışı da değişti. Bir zamanlar ayıplanan şeyler artık ayakta alkışlanıyor. Canlı okumayıp sahnede playback yapan sözde şarkıcılar astronomik rakamlar ile o sahnelere çıkabiliyor ve izleyici de bunu bildiği halde astronomik rakamlar ödeyerek onları dinlemeye gidiyor, eğleniyorsa diyecek bir söz yok."İNSANLAR BİRBİRİNİN AYNASIDIR'Sen kendini ne sanıyorsun', 'Bu yaptığın insan aşağılamak.' Bunlar olayın ardından Demet Akalın'a yazılan 'masum' eleştirilerden. Haklılar. Ama başka bir pencereden bakmak istiyorum. Acaba bizler bu eleştirileri yaparken kendimize dönüp bakıyor muyuz Zira yüksek egoların hüküm sürdüğü bir çağdayız. Kahve sıcak değil diye kalayı bastığınız baristayı, emir kipi ile 'Buraları topla çabuk', 'Bana şunu getir' gibisine terslediğiniz servis elemanını düşünün. Elbette birinin kafasına içki dökmek kadar ağır değil saydıklarım ama bu sorunlu davranış modeli bir gün bunu yapabilme ihtimalinin de kapısını açmıyor muHaberin DevamıSEN NE KADAR DÜZGÜNSÜNPsikolog Yeşim Akıncı'ya şoförlük, garsonluk, temizlikçilik yapan insanlara yapılan kötü muamelenin arkasındaki motivasyonu sordum. Şöyle cevaplıyor: "Eleştiriyoruz ama aynısını bizler de bir başkasına yapıyoruz. Yaşadığımız çağ, sanılanın aksine bireyin varlığının değer gördüğü bir çağ değil. Statü, zenginlik ve başarı çağı! Oysa bu bir yanılsama. Modern dünya eksiklerimizi, kusurlarımızı, arızalarımızı kapattığımızı ya da kapatabileceğimizi düşündüğümüz maddi araçlara sahip. Çok paramız olursa kudret ve mutluluğa erişebileceğimizi, istediğimiz hadsizliği yapabileceğimizi düşünüyoruz. Sahnedeki sanatçıya telefon atmak, evdeki yardımcıya kendi yediğin yemekten