Orta Doğu'nun dört atlısının kısa tarihi

Yalnızca son 99 yıldır değil, belki de yaklaşık 999 yıldır millet olarak sık düştüğümüz hatalardan biri; yaşadığımız bu toprakların kadim kültürler açısından merkezi konumunu ve dolayısıyla gizli tarihini yeterince tartışmamaktır. Hem epey iddialı; hem de mesleğimizin güncellik koşulunu ânında karşılamayan bir cümle oldu farkındayım. Ama iddialı da olsa tezin kanıtlarını sunacağım ve konu giderek öylesine güncelleşecek ki, yazının sonlarında Türkiye'nin, Erdoğan döneminde Mısır, Suriye ve elbette İsrail ile kurduğu kuracağı ilişkilerin nicelik ve niteliğinin milletin ne kadar yararına olduğu kendiliğinden ortaya çıkacak. Türkiye; yalnızca Büyük Selçuklu ve Osmanlı İmparatorluğu üzerinden İslamiyet bağlamında değil, bölgede Roma İmparatorluğu'ndan ilk zamanlarından beri en hareketli ve kontrolü zor azınlık millet olan Yahudilik açısından da ve ayrıca Hrıstiyanlık açısından da merkezi konumda bir ülkedir. EsedEsad; Mursi Sisi, NetenyahuPeres; SünniNusayri; Müslüman Kıpti, Museviİsevi ayrımlarını incelerken daha derinden bakmalıyız. Nihayetinde anlatacağımız yer Orta Doğu'dur. Çoğu zaman Osmanlı dönemi de dâhil Batı'ya boynumuz tutulurcasına bakmaktan unuttuğumuz, yuvamız değilse bile mahallemiz. Yuvamız Anadolu'dur, ama Orta Doğu da mahallemizdir, bilmemiz gerekir. Sadece üç semavi dini değil, öncesindeki paganist dinlerin de kaynağı olan Orta Doğu'da manevi, siyasi, hatta kültürel güç merkezi ne Mısır, ne İsrail, ne de Suriye'dir. Fakat bunların yakın komşusu Türkiye'dir. Ordu hegemonyası modelini Türkiye'den alan Mısır -çünkü Mısır'da ordu, siyasi ve ayrıca ekonomik olarak da baskındır- bu modeli Türkiye kadar iyi uygulayamamıştır. Kaldı ki ne kadar iyi niyetli olursa olsun darbelerle tahkim edilmesi gereken bu model artık demodedir. İsrail'e gelelim... Tamam; Allah var, bazı kültürel açılardan yalnızca Türkiye'nin değil, Avrupa, ABD ve Uzak Doğu medeniyetlerinin de önüne geçebilecek birikimleri var. Ama özü itibarıyla, yazının girizgâhını hatırlayın, 3 bin yıldır seçkinci ve bağnazdır, yalnızca dini değil, ırksal bir ayrımcılık da içerir. SURİYE DEVLETİ HASTA, YARDIM ETMELİYİZ Suriye, Allah yardımcısı olsun, 2011'den sonra dört yıl can çekiştikten sonra 2015'te Rusya'nın CPR yardımıyla hayata dönmüş hasta bir bedendir. Ve ülke olarak sağlıklı günlerine dönmeyi hak etmektedir. Bu, bizim de çıkarımızadır. 2015'ten beri, yani Rusya biraz da züccaciye dükkânına girmiş fil misali Suriye'ye indiğinden beri Türkiye'nin Şam'la, Esad'la yapacağı bir anlaşmanın ABD destekli PYD devletçiği projesini çökerteceğini ısrarla savunuyorum. PYD, sırf ABD destekli olduğu için bile çökertilmelidir. Zira ABD, bu coğrafyada artık tüm kredisini tüketti. Kürtler de bunu biliyorlar. Bilmeyenler PYD YPG'liler. 'Kandil'deki dinozorları da sırtımızdan atarız (PYD'nin, PKK terör markasından kurtulmaya çalışacağını da yıllardır yazıyorum) mis gibi, sıfır kilometre devletçiğimiz olur' iç sesiyle, şark kurnazlığıyla yürümüyor bu işler. Sonuç olarak Suriye bizden yardım bekler. Etmemiz de lazım. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Esad'la görüşmesi, hele İran'da karışıkken hiç olmazsa Suriye'nin istikrarına katkıda bulunacaksa elzemdir. Bu, Türkiye'ye ve Erdoğan'a düşen bir sorumluluktur.