Rahatlayın, ne düşüneceğinizi artık biliyorsunuz

Neyse, açıklama iyi oldu. Göçmenler, tufeyli sığınmacılar hakkında bir süredir hükümet yanlısı "düşünürler" arasında bir kararsızlık oluşmuştu. Ne düşüneceklerini bilemiyorlardı. Kalmalarını mı savunmaları gerekiyordu, gitmelerini mi! Halkın kahir ekseriyeti göçmenlerden memnun değildi ama halkı kim takardı ki! Önemli olan işaret fişeğiydi. Ve son olarak işaret "Gönüllü olarak gidecekler. Gönüllü olmalarını teşvik için onlara Suriye'de 100 bin ev yapacağız" şeklinde verilmişti. Bu cümle üzerine, düşünürler yeni düşünce imalatı için manevra alanı kazanmaya çalışıyorlar, dönüşü en aç utanç verici şekilde yapabilmenin altyapısını oluşturmaya gayret ediyorlardı. Tam bu sırada ne düşünmeleri gerektiği konusunda rahatlatıcı bir açıklama geldi. Sadece Suriyeler değil, Afganlar, Pakistanlılar ve daha bilumum göçmen kardeşimizdi ve geri yollanmalarına gerer yoktu. Tam aksine onlara sahip çıkacaktık. Düşünürlerimiz rahatladı. Ne düşünecekleri artık netti. Ne olsa gün içinde Türkiye'nin iyiliğini istediği kesin olan Avrupa Birliği'nden de açıklamalar gelmiş, Türkiye'nin açık kapı mülteci politikasını desteklediklerini, mültecilerin Türkiye'de yerleşmelerinin iyi olduğunu söylemişlerdi. Neyin iyi olduğunu Avrupalılardan iyi bilecek halimiz de olmadığına göre, bu politika devam etmeliydi. Ve edecek. Yani yine siz hastane kapılarında randevu beklerken, sadece Suriyeliler değil, Afganlar, Pakiler gelip sizin önünüze geçerek doktora ulaşacaklar. Siz giderek artan oranda ilaç katılım payı öderken, onlar tüm ilaçlarını hiçbir katkı payı vermeden alacaklar. Siz vergilerle cebelleşirken, onlar sanki Monaco'da yaşarmış gibi vergisiz hayatın tadına varacaklar. Size yasalarla yasaklanmış her şey onlara serbest olacak. Giderek düşen bir gelirle, milyonlarca Suriyeliyi, Afgan'ı, Pakistanlıyı beslememeye çalışan devlet elbette sizin payınızı da onlara verecek. Ama çok da karamsar olmayın. Meselenin iyi tarafları da var. Mesela, eşiniz, kızınız sokağa çıktığında aklınız onlarda kalmayacak. Nereye gittiklerini, ne giydiklerini Tiktok'a girip anında takip edebileceksiniz. Ne de olsa bir Pakistanlının kamerasına mutlaka bir yerde takılacaklar. Anlayacağınız, yerli ve milli Suriyelilerimiz, Pakistanlılarımız, Afganlarımız hayırlı uğurlu olsun. Ne mutlu onlara. Bir genç okurdan mektup YAZARLAR 10.05.2022 - 11:09 Güncelleme: 10.05.2022 - 11:09 Bir genç kardeşimden gelen mektubu paylaşıyorum. Sınırlarımız nasıl delik deşik olmuş, birinci elden anlamanız, bu milyonlarca kaçak göçmen başımızın üzerine nasıl geliyor görmeniz için: "Merhaba Fatih abi, Geçen yıl askerliğim Van'ın Çaldıran ilçesinde İran sınırına sıfır noktasında geçti. Sporcu kimliğim ve eğitimlerdeki başarılarımdan dolayı sınırın sıfır noktasında dış kulelerde görev yaptım. Size bu Afgan, Pakistan, Özbekistan ve diğer milletlerin sınır hattından nasıl ve ne şekilde kimlerin yardımı ve yataklığı ile geçtiğini, bizzat gözlerimle gördüğüm olayları anlatmak isterim. Aynı şekilde İran askerlerinin mültecilere ne gibi şeyler yaptıklarını da anlatmak isterim. Sorularınız varsa çekinmeden sorun lütfen. Eklere sadece 66 mülteciyi deport etmek için sınır hattına yürütürken ve yolda dinlendirilirken çektiğim görüntüleri ve dış kulede nöbetteyken çektiğim fotoğrafları da bırakıyorum. Öncelikle bu insanların sınırı bu kadar rahat geçmesinin sebebi bizim sınır köylerimizdeki bazı Türk vatandaşlarının, mültecilerin her birinin geçişinde dolar bazlı ödeme almaları. İran tarafındaki insan kaçakçısı bizim topraklarımızdaki köylüye para ödüyor. Genel olarak bazı Türk çobanlar sınıra çok yakın bölgelere hayvanlarını otlatmak için çok yaklaşıp sınır hattında devriyede asker var mı yok mu kontrol sağlıyor. Eğer sınır hattında devriye atmıyorsak çoban karşıdaki İranlı insan kaçakçısına sınır temiz yollayın diyor. İran tarafındaki insan kaçakçısı ise ortalama olarak adam başı 500 USD ile 1000 USD arasında para aldığı mültecileri Türk çobanın direktifine göre sınıra okul servisine benzer araçlarla sınıra 3-5 km uzaklığa bırakıyor.Bu aşamadan sonra mülteciler koşar adım sınıra hareketleniyor. Bizler tabi 724 esası ile dış kulelerde bu akınları önlemek için 2'şer saatlik aralarla kule tepesinde NİKON dürbünlerimizle kilometrelerce ötedeki sınır hattını tarıyoruz. Mültecileri sınır hattında genel olarak 1.5 - 2 km yaklaştıklarında görüyorduk. Hemen hızlıca silahımızı, kompozit başlığımızı ve balistik plakalı yeleklerimizi alıp mültecilerin muhtemel sınırdan giriş yapacağı bölgelere koşarak geçip pusuda bekliyorduk.Mülteciler genelde bizim pusu attığımız yere gelip 5-6 kişilik ekibin kıskacına girdiği an bizler ortaya çıkıp havaya ateş edip bağırarak durduruyorduk. Kıskaca alıp öyle ortaya çıkmamızın sebebi ise genel olarak ateş açıldığı an mültecilerin dört bir yana kaçışması... 4 taraftan sarıldıklarında havaya ateş açıldığında sola kaçan mülteci soldaki arkadaşın ateşi ile sağa kaçıyordu. Sağdaki arkadaş ateş açınca ise sınırı geçmek için ileri kaçıyorlardı. Oradaki arkadaşta ateş açınca mülteciler yakalandıklarını anlayıp çöküp bekliyordu...Zaten insan kaçakçısı İranlı kişiler bu mültecilere üstünü basa basa "TÜRK ASKERİ SİZE SIKAMAZ O YÜZDEN DURMAYIN" dediği için bazıları 1.5 metre dibinde 7.62 çapında mermi patlattığım halde bizi sıyırıp sınırı geçiyordu...Zaten sınırı ateşe rağmen geçmeyi düşünen olursa işte bu durumda 1 kişiden fazlasını yakalamamız söz konusu değildi. Çünkü bu insanlar yaz ayında üzerlerinde t-shirt ve kot pantolon ile çantasız geçmeye kalkışıyor.... Bizim ise ön ve arka balistik plakalı çelik yeleğimiz 4 adet dolu şarjör ile 10 kg, silahımız 5 kg, kompozit başlığımız 3 kg ortalama olarak üstümüzdeki yük 25 kg. Bu yük ile üzerinde basic t-shirt olan mülteciyi at ciğeri olan asker bile en fazla 1 km koşarak kovalayabiliyor... Sınırı geçmeyi başarabilen mülteci genelde en yakın Türk köyüne doğru koşup oradan onları bekleyen okul taşıtı benzeri araçlara binip ülke toprakları içerisine girmiş oluyordu. Bizi atlattıklarında altımızda bir aracımız olmadığı için onları kovalamamız söz konusu hiç olmadı. Sınırda yakaladığımız mültecileri ise önce karakola bildiriyorduk ardından karakol da yakalan düzensiz göçmen sayısını harekat merkezine bildiriyordu. Bu işlemler ardından mültecileri tek sıra halinde sınırın öteki tarafına kovalıyorduk. Eğer mülteci sabahın ilk ışıkları ile yakalandıysa 1 gün içerisinde 3-4 kez sınırı geçme teşebbüsünde bulunuyordu. Biz de aynı grubu 3-4 kez yakalayıp tekrar İran'a atıyorduk. Hatta bazı durumlarda mülteciler bizlerle dalga geçer gibi İran sınırından bize dans ediyordu. Kısaca özetlemek gerekirse mültecilerin geçişinde en büyük yardımı ve yataklığı yine bizim vatandaşımız yapıyor. Bir mültecinin yardımsız olarak yürüyerek