Jorge Jesus takımının ilk maçta ortaya koyduğu mücadeleden memnun olmuş ki rövanş oyununa da Polonya'daki 11'le başladı. Kadıköy'deki maç adeta ilk 90 dakikanın kopyası gibiydi. Dinamo Kiev maçı kendi alanında kabul etmiş, garanti pas oyunuyla tempoyu düşürüp, Fenerbahçe'nin açık vermesini kovaladı. Fenerbahçe ise kapanan rakibini genelde ortadan delmeye çalıştı, kenarları fazlaca kullanmadı. İrfan Can'ın direkten dönen topu hem şanssızlık, hem de kırılma anıydı. Bu top gol olsa, maç kolaya dönecekti. Tartışmasız takımın en iyileri yine iki kanadı savunan, fırsat buldukça hücuma destek veren Osayi ve Ferdi idi. İlk maçta da söylediğimiz gibi becerili ayaklara sahip bir golcün yoksa, kazanmak da kolay olmuyor. Valencia, Rossi, King girdikleri pozisyonlarda hep zoru (!) başarıyorlar. Valencia kazandığı penaltıyı bile kullanamıyor. Jesus'un ilk hamlesi ikinci yarıya başlarken oldu. Nedendir bilinmez İrfan Can'ın yerine Emre Mor'u oyuna aldı. Bu yarının kırılma anı ise İsmail'in gördüğü kırmızı kart idi. Bu kart tamamen, tecrübesizliğin bir ürünüydü. Fizikman güçlü Dinamo Kiev'e karşı 10 kişi oynamak zordu. İlk bölümde Altay'ı hiç rahatsız etmeyen misafir takım ilk organize atağında da golü