3 Eylül 2019 , Annelerin Dağın cellatlarına doğru " Evlatlarımızı geri verin" diye haykırdığı ilk gün. Diyarbakır kalesi o gün inşa edildi bilmeyenler bilsin.Dün anneler toplandı... Acılar toplandı. Evlatların yoklukları toplandı. Yüzlerinde aynı duygunun sesi "çaldıklarınızı geri getireceksiniz" diye gürleyen bir ses. Senden sonra bilmedim an nedirEvlat adlı kitabın,Arasında ağaran saç, Annedir...Evlatsız bir annenin kalbi gidenin dönmediği Yemen'dir. Annelik, hüzün çölünde İsmail'i için ağlayan Hazreti Hacer'in duasıdır. Akşam ezanlarından sonra eve evlat toplayan hüzün ipeği sestir .Gözü Dünya'da değil kapıdadır, evladı dizinin dibinde değilse o anne acının dibindedir. Anneye hatırlatamazsın çünkü hiç unutmaz.Evladı yoksa evinde viranedir, varsa peşinde divane. Babalarının taşıdığı en güzel iki şey, misafir dönüşü uyuyakalan çocuk ve ekmek. Annelerin taşıyamadığıysa yoklukları. Bir anne her şeyi sırtlanır da bir tek evlat yokluğunu taşıyamaz.Anne, evladının özel kalemidir. Birileri salya salya silmeye kalksa da, o kalem Diyarbakır'da sayfa sayfa evlat yazıyor.Daha önce de söylemiştim "Bir dağın eteğinde yaşamaya iştahsız anneler gördüm. Acıya tok olan anne, yaşamaya iştahsızdır, öyle uzaklara değil, neyi arıyorsa oraya dalar gözleri. Hüznün yunmuşunu, sevincin eskisini giyip bekler.Sadece bir sandığı vardır o da evlat sandığı, geleni evlat sandığı, gideni evlat sandığı... Ve o sandıkta kilitlenmeyi yaşamaktan sandığı. Yaşını gösterir o anne, kaç yaş döktüğünü görebilirsin ama silemezsin."3 Eylül .Hani takvim yaprakları arkasında "Tarihte Ne Oldu" sorusuna Matuf bir köşe vardır. Bakıyorum 3 Eylül'de ne olmuş örneğin "Deniz kuvvetlerine yiyecek sağlamak için, dünyanın ilk konserve fabrikası İngiltere'de açılmış". Daha bir sürü bir şey .. Tarihte o günü konserve fabrikasının açılışıyla mı yoksa annelerin kapanmayacak olan yaralarını ilk kez dağa doğru haykırmasıyla mı hatırlayacağız.Ana Muhalefet değil de Analara muhalefet partisi işin konserve kısmında o aşikar, bizse hakikatin tarih olmasına bile müsaade etmeden an be an haykırmaya devam edeceğiz.Sesleri kanasa da, yürekleri boş dönseler de, evlatlarını teker teker alıp gidecekleri güne kadar saçlarını o kapının önünde ağartacaklar!Bunu niye yazdım hatırlatmak için!O zamanları hatırlayın, HDP Diyarbakır Milletvekili Remziye Tosun, HDP il binasının önünde evlatlarını isteyen annelere hakaret etmişti. Remziye Tosun sanırım yanında dikiz aynası taşıyordu, aynada gördüğünden ilham almış olmalı ki kendine şiir yazmıştı (!) Keseceksiniz sesinizi o evlatları geri vereceksiniz. Nar gibi ciğeri yanan annelere evlatlarını tane tane geri vereceksiniz. Öyle hakaret etmekle, zılgıt çalmakla katili olduklarınızı unutturamazsınız.