Geçen haftaki Konya kabusundan sonra Jorge Jesus'un "rotasyonlu değil müsait kadrosu" iki altı numara Crespo-Arao ile orta sahayı sert ve agresif hale getirmişti. King - Pedro forvetlerine on numara gibi servis yapacak, top tutacak İrfan Can sahadaydı. Yani, önceki maçlara göre nispeten garantili bir takım vardı ama Valencia mecburiyetten olmak üzere yine altı futbolcu farklıydı son maçtan. Allah korusun ama Covid salgını yeni bir pik yapsa ve UEFA "yedi futbolcu değiştirebilirsiniz" dese çoktan hazır Fenerbahçe! Arao, Szalai ve Ferdi dışında oynayacak futbolcuyu kadrolar açıklanmadan tahmin etmenin lotaryadan farkı yok Fenerbahçe'de!. Kazandığı sürece sorun olmuyor ama bir yandan da rotasyonu büyütüyor bu galibiyetler. Neyse; Fenerbahçe istekli başladığı maçın ilk yarısında hemen her bölgede rakibinden üstündü, topa sahipti, pas hatalarını minimuma indiren, pozisyon bulan taraftı. Bunun sebebi Crespo ile Arao'nun hatta Peres'in çok iyi olması, Pedro'nun rakip stoperler arasındaki gir-çıkları çok iyi yapıp defansın dengesini bozması, İrfan Can farkı kadar transfer yapamadan başlamak zorunda kaldığı sezonda iyi işler yapan Kayserispor'un kontratak oyununu bırakıp geriden oyun kurma sevdasıydı. Yapamadığı halde ısrar etti Kayserispor geriden oyun kurmakta Kaybettiği toplar Fenerbahçe'nin hücum yüzdesini arttırmaktan rakip kaleye yakın kalmasından başka işe yaramadı. Yani rakip mi kötüydü, Fenerbahçe mi iyi idi; tartışmalı. Fenerbahçe 40 dakika çıkmasına bile izin vermedi Kayserispor'un. Presle, ikili mücadeleleri kazanarak, tempo yaparak sürekli rakip sahadaydı. Kayserispor savunması sağlam olmasa fark artardı ilk yarı. İlk kez on birde başlayan yeni transfer Pedro'nun golünde İrfan Can'ın topa dokunuşu, Arao'nun asisti üst üste katlanarak büyüyen üçlü uyumun resmiydi sanki. Ve bu