Solun depresyonu

Türk solcularının bilinçaltları epey karışıktır. Marksizmin ve sosyalizmin sorunları üstüne Avrupa'da (mesela Venedik Sempozyumu) yapılan tartışmalardan bihaber, oradan buradan eklektik bir zihin yapısına sahiptirler. En başında izanlı düşünürler, Sovyetlerdeki düzeni despot bir devlet kapitalizmi diye eleştirirken bizimkilerin abileri sırtlarını oraya yaslamak istemişler ve kendilerini rezil etmişlerdir. Bir büyük şairimizin, Nazım Hikmet'in başına gelenlere burada hiç girmeyeceğim... Daha sonra Mao filan, son tuluat Arnavutluk, Enver Hoca... Che, Bolivya'da isyancı yerliler tarafından fiyaskoya uğratıldığında tişört baskılarıyla tekstil sektörünün kullanışlı idolü olmuş, şahsından abuk sabuk teoriler üretilmiştir. Mesela nedir Kısaca şudur: Devlet zayıflasın, ekonomi çöksün, karışıklıklar artsın böylece denge bozulsun, biz devrim yapalım! Mahir Çayanların filan kafası budur. Suni denge teorisi. Ya da dengesiz bir kafa, dıngıl bir düşünüş. Bunu uygulamaya çalışmışlar, şiddete bulaşmışlar, teröre yaslanmışlar, darbe yapıcıların kullanışlı bir aparat olarak koltuklamasıyla da karanlık günlere zemin hazırlamışlardır... İşte onun için ülkenin her türlü olumlu atılımı bugün o popülasyonun canını sıkar! Onlara göre deprem iyidir, yangın güzeldir, enflasyon tadından yenmez. Doğalgaz yalandır, petrol hikâye, uçak kalorifer peteği. SİHA uydurma, Teknofest çadır tiyatrosu, TOGG mukavva. Ne gerek vardı o büyük havaalanlarına Metroya, trene, tünele, gemiye, Marmaray'a Çünkü o kafanın genetiği, bahsettiğim teori tarafından bozulmuştur. "Hiç güzel bir şey olmasın. Her şey kötü olsun ki biz üste çıkalım!" Bu gayriinsani düşünce bugün belki de dünyada sadece Türk Soluna özgüdür. Ha bir de Batı istihbaratlarından mesleki bir ilgi görür... Çoktan, Küçük Burjuva Saçmalıklar müzesine kaldırılmış düşkün bir saplantıdır bu. Ama bizimkiler genetik kodlamayı kıramaz ve mütemadiyen 70'lerin bön dogmalarıyla tepki verirler. Peki böylesine ahmakça bir fikrisabitte ısrar etmelerinin sebebi ne Bunun sebebi bizzat İslamofobi'dir! Cumhuriyetin kurucu babalarındaki yeniklik psikozuyla neşvünema bulan bu yaklaşım onları fena zehirlemiştir. Kemalist ideolojinin bu temel gafı Türk Solunu kökten belirler. Öyle bir belirler ki İslam'a duydukları antipati zatı muhteremlerini emperyalizme dost etmiş ve alelacayip bir Amerikancı Sol hâline getirmiştir. Ondandır Türkiye Cumhuriyeti Devletinin diasporasına yaptığı şefkat atılımlarını Arapçılık, Asyacılık, Afrikacılık vs. olarak görürler. Sinirleri bozulur. Göçmen karşıtlığı bu noktadan besin bulur. Ayrımcılık