Enflasyonun düşündürdükleri

Türk ekonomisinde son yıllarda, özellikle de Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin yapıldığı 2018'den itibaren yaşanan sıkıntılar bitmek bir yana artarak sürüyor. Ve işin ilginci bu "sıkıntılı halin" her nedense adı konmuyor veya konamıyor bir türlü. Yaşananlara sürekli olarak "dalgalanma", "çalkantı" vs gibi gerçek durumu yansıtmayan şeyler söyleniyor ama bir türlü "ekonomik kriz" denemiyor. Ki bu hal krizden de öte bir "buhran" halidir aslında. Herhalde medyanın tek elde toplanmasının ve yeni hükümet sisteminin sağladığı özgürlük(!) ortamının neticesi olsa gerek bu durum. Ekonomiye dair yapılan eleştirileri sürekli olarak "ama büyümede rekor kırdık", "ihracatta şahlandık" gibi tek taraflı bakışlarla geçiştirmeye çalışan siyasi iktidar, ortada duran en büyük sorunu görmezden gelerek çözeceğini düşünüyor. Gündemi değiştirebilirse, ekonominin 1 numaralı sorununa dönüşen enflasyonu, hayat pahalılığını, geçim sıkıntısını çeşitli algı oyunları ve aksi yönde bir propaganda bombardımanıyla kamuoyu gündeminden uzak tutmaya çalıştıkça, "gerçek gündem" her geçen gün daha da fazla kendini hissettiriyor. Bir ülkede, sokaktaki hemen her insanın en önemli gündem maddesi "ekonomik vaziyet" olduysa eğer, ortada kocaman bir sorun var demektir neticede. pushfn('ads'); Siyasi iktidar, sorunun kendisini kabul etmek yerine onu göstermemeyi, konuşmamayı, gündemden uzak tutmayı, yok saymayı amaçlayınca haliyle çözümsüzlük büyüyor, sorunlar da ağırlaşıyor. Her ne kadar bir pozitif bilim olmasa da iktisat bir "matematik" işidir ve iktisadi ilişkiler de belli kurallara göre yürür. Mesela enflasyon ve faiz arasındaki ilişki, gayet basit bir neden-sonuç korelasyonu çerçevesinde ilerler. Bunun böyle olduğunu söyleyince "faiz taraftarı" olunmadığı gibi, "enflasyonun sebebi faizdir" aykırı önermesini defalarca söyleyince de "faiz karşıtı" olunmaz. Mevcut sistem "faizli"dir ve bundan vazgeçmenin yolu da faiz oranını düşürmekten geçmez. Düşük faiz hatta eksi faiz de faizli sistem içinde bir noktadır ve bunu dini hassasiyetleri istismar etmek için kullanmak da kimseye fayda sağlamaz. Sadece yanlış bir önermede ısrar sebebiyle enflasyon daha da azar. Şu an yaşadığımız da budur. Enflasyonist bir ortamda ısrarla düşürülen faiz oranları, hem milli parayı yabancı paralar karşısında pula çeviriyor hem de enflasyon yoluyla halkın gelirini ve alım gücünü erittikçe eritiyor. Merkez Bankası'nın politika faizini gayet artistik bir şekilde ve sanki ortada müthiş bir iktisadi tavır varmışçasına yüzde 14'e düşürürken, öte yandan Hazine'nin borçlanma faizlerinin yüzde 24'e çıkmasına sessiz kalmak, bu faiz meselesinde samimi olunmadığının göstergesidir zaten. Kamuoyuna "faize karşı" pozları kesilirken, rantiyeye "daha da yüksek" faizle borçlanmak, hangi ekonomik