Avaze aleme böyle salınır

Ard arda yükselir davudi sesler O sesler her daim alemi besler Dinlerken tutulur cümle nefesler Ezan ile kullar hakka çağrılır Günah, oklarıyla avlayan kirler Elini, kolunu bağlayan kirler Azalardan kalbe damlayan kirler Abdest ile tüm bedenden ayrılır O kutlu çağrıyı duyan gönüller Tekbirle imama uyan gönüller Başını secdeye koyan gönüller Taat ile şu benlikten sıyrılır Camilerde hep cem olur müminler Cemaatle hem dem olur müminler Birbirine merhem olur müminler Muhabbetle ne yaralar sarılır İlahi huzurda saf saf duranlar Kardeşini ALLAH için soranlar Gönülden gönüle köprü kuranlar Elbette ne küser ne de darılır Dışarıyla ilgi hepten kesilir İçeride sesler cepten kısılır Edep ile oturulur, susulur Ancak ''ALLAH ALLAH''diye bağırılır. Görür kendisini saf ayineden Eder tövbesini her ayıp eden Bulur kendisini orda kaybeden Gaflet uykusundan hemen ayırılır Aşk ile Rahman'a eller açılır Açılan ellere yollar açılır Yalvararak ne engeller aşılır Kaza, bela,dua ile savılır Gür ses ile aldığımız her tekbir