Türkiye Milli Paralimpik Komitesi'nin (TMPK) 20. yıl galası vardı Feshane'de. Bu kurum, sayıları neredeyse 15 milyonu geçen engelli yurttaşların umut ışığı. 2004 Olimpiyatlarından bu yana, TMPK'nin yarattığı farkındalıkla Türkiye engelli sporlarda madalya üstüne madalya alıyor. TMPK ve onun koşut kurumu Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV), devlet eliyle yaratılamayacak olanaklar sunuyor engellilere. Bu iki kurumun isim babası ise Yavuz Kocaömer. 74 yaşındayken hayata veda etse de onun mirası, Türkiye'nin tartışılmayan yapıları.

TMPK'nin 20. yıl galasında "Yavuz Ağabey"i, engellilerin babasını andık. Geçen yıllara damgasını vuran engelli sporcuların kazandığı madalyaların anımsatılması ve coşku bir yana yapımcı Cengizhan Çelik'in hazırladığı Yavuz Kocaömer filmi, TMKP ve TESYEV'in ne olduğunu bilmeyenleri bile ağlattı, engelli bireylerin toplumda engelsiz biçimde yaşamasının gerekliliğini anımsattı. Kocamöer, adı gibi "Koca yürekli" bir insan. "Dı" demek gelmedi kimsenin içinden. Çünkü o, hayata engelli bir ağabeyle merhaba diyen ve 22 yıl birlikte yaşayıp karındaşını toprağa verdikten sonra çok da kaliteli bir eğitim aldığı halde işi gücü bırakıp kendisini engelli bireylere adayan bir karakter. İlgili federasyonlarda görev aldı, engelli sporcuların o zamanki adıyla Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü'ndeki özlük haklarını eksiksiz almalarını sağladı. Sistemin kabul etmediği yönü dik başlılığıydı. Hatta federasyon başkanıyken engelli haklarını savunma adına dönemin Spor Bakanı ile tartışıp görevden alınmakla tehdit edilince, istifa etti, TESYEV'i kurdu.

Sonrasında, Türkiye'nin olimpiyat macerası başladığında, "Paralimpik oyunları bu ülkeye kabul ettirmeden, IOC (Uluslararası Olimpiyat Komitesi) bize olimpiyat vermez" diye diye, TMPK'nin kurulmasını sağladı. Milyonlarca engelliye tekerlekli sandalye ve koltuk değneğinden çok umut verdi. Dedik ya, zamansız gittiğinde, engelli sporu öksüz-yetim kalır mı diye düşündü herkes. Hayır,