Konular bazen tekrara benzese de bunu tekrar değil, tekit saymalı. Yani, güçlendirmek; çok kullanılan ifadesiyle, altını çizmek olarak anlamalı.

Mesele, tene dokunduğu için, "Aşk adamı ağlatır, dert, adamı söyletir" kabilinden, bu şeylere ne kadar çok temas etsek yeridir.

Çünkü günümüzde deprem tesiri yapan kira artışları ya da artış talepleri karşısında insanlar âdeta abandone durumda.

Ne, ne yapacağını; ne de nereye başvuracağını bilir hâlde vatandaş.

Çözümsüz bir kiracı-ev sahibi sendromu.

"Hâkim müddei olsa ona şekva edilmez" sözünde olduğu gibi, problemin nerede çözüleceğini, kimin çözeceğini aramakla birlikte; "hangi yer problem olmaz", yahut "ya iş döner dolaşır, kendi başımızda patlarsa" endişesi içinde insanlar.

Buyurun, yaşanmış bir kiracı dramı!

Kiracının ev sahibiyle ve aracı durumundaki ikinci, üçüncü kişilerle yaşadığı ve kaleme aldığı diyaloğu kendi yazısıyla ve yazdığı orijinal şekliyle sizlere arz ediyorum:

"Az önce ev sahibim C.A. aradı. Kirayı neden az yatırdın dedi. Nisan ayı başından beri bu konuşmayı yapıyoruz. İlk önce emlakçı H.Ş. beni aradı ve ofisine çağırdı.

C.A.

H.Ş.

K. bey

ve ben.

"Dördümüz konuştuk. 8600 tl maaş alan benden 7000 tl kira istedi. Ben de bunu ödeyemeyeceğimi söyledim. O zaman da 5000 tl ver 3-4 ay sonra da evi tahliye et dedi.

"Daha sonra (ev sahibinin) öğretmen gelini aradı. İstenilen kirayı veremeyeceğimi ayrıca bu tekliflerinin usulsüz olduğunu söylediğimde bana, 'ben kadın kadına anlaşırız diye aramıştım, madem anlaşamıyoruz o zaman kocamla muhatap olursun' diye tehdit savurdu.

"Sonra kocası aradı ertesi gün. Uygun bir üslupla kirada anlaşmaya çalıştı. Ben de kendisine maddi durumumu zorlar en son gücüm neye yeterse onu gönderebilirim dedim. Konuşma net bir anlaşmaya varmadan bitti.