Öteye beriye dokunmadan öncelikle büyük hassasiyet gösterip, son günlerde yapılan kutlamalarda silaha değil, bir birine sarılan Trabzonsporlulara kocaman bir alkış ve teşekkürle yazıya başlayalım.Hani merhum Kayahan'ın ünlü şarkısı 'Bizimkisi bir aşk hikayesi' şarkısını söylerken bizim buralarda aşkı içinde tutarak konuyu Trabzon'a bağlayan kesim var ya işte onlardan bahsediyorum. Trabzon'un aşk, gerisinin hikaye olduğundan dem vuran bu şehrin insanı duyarlılığını koruyarak haftalar önce başlattığı şampiyonluk turlarına devam ediyor.Çokta oynanan maça bağımlı hafta içi yazısı yazmasam da Adana'da gördüklerim oyun formasyonunu değil ama oyun sonrasının psikolojisinin ne denli değerli olduğuydu.Anadolu'da pek te alışık olmadığımız mükemmel bir tribün coşkusu altında oynanan karşılaşmada Trabzonspor erken bulduğu gollerle kazandı ve geldi işi 1 puana dayadı.İçeride, dışarıda tüm maçlarını basın tribününden izlediğim bu takım için sezon başından beri tecrübeli oyunculardan kurulu olduğunu belirtip, Uğurcan'ın yanı sıra Hamsik ve Bakasetas gibi ulusal takımlarının kaptanlarının da yer aldığı bir takım telaş yapmaz, paniklemez vurgusu yapıyordum.Ama gelin görün ki iş benim penceremden göründüğü gibi değilmişAdana Demirspor maçın bitiş düdüğü ile birlikte adeta boşalan yay gibi sahanın içinde yığılıp kalan oyuncuları görünce gerçekten hayret