Trabzonsporluların şampiyonluk kutlaması nesilden nesile anlatılacak, Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin, Leyla ile Mecnun'un aşk hikayeleri gibi!Karadeniz'in doğusu, Trabzon sahili daha doğrusu böyle bir coşkuya, sevince, eğlenceye ilk defa şahit olmuştur!Takalar, maviye çalışan denizde balık avında değil; Avcı'nın takımının şampiyonluğunu kutladı, meşalelerden çıkan dumanların rengi bordo ve maviDeniz, Trabzonsporlular eğlensin, tadını çıkarsın diye sütliman; karıncalar denizin kıyısından su içti!Rüzgâr günlük izinde; yapraklar kıpırdamadı çünkü!Güneş, önünü kapatan karabulutların arasından zaman zaman izledi Trabzonsporluların bayramını!Yağmur taşıyan kara bulutlar, mola vermeden geçip gitti Trabzon semalarından, 'Yağarsa yağmur yağar, biz zaten ıslanmışız' diyen neslin çocuklarına sulu şaka yapmaktan son anda vazgeçti!Gündüz mesaisi akşam ezanıyla sona eren güneş nöbeti ay dedeye devretti!Ay dede, Dorukhan'ın rahmetli Ahmet Çalık'ı ne kadar çok sevdiğini, Hamsik'in nasıl bir lider olduğunu gördü, Ahmet Ağaoğlu'nun 'Trabzonspor küllerinden doğdu dediler Küllerimizden doğduğumuz halimiz buysa kor halimizi düşünün' cümlelerine de şahit oldu.Güneş ile ay, nöbet defterlerine Trabzonspor'un çocukları uyarıları dikkate alıp kutlamalarda silah kullanmadılar, biz gurur duyduk, siz de gurur duyun diyerek dip not düşmüşlerdir, imza altına alarak, mühürlerini basarak!Yürümeye ve okula başlayan çocuklardan, bastonla yürüyen dedelere ve ninelere varıncaya dek yıllardır bugünü beklediler sabırla, özlemle; gün geldi ağladılar, gün geldi 'ah!' çektiler ama hiçbir gün pes etmediler! Umutlarının bittiği yerde inatlarını devreye soktular. 'İnadıyla şampiyon' denmesi de bu yüzdendir!Çocuklar yıllarca sordu büyüklerine 'siz yaşadınız, nasıl bir şeydir şampiyonluk, nasıl bir duygudur, bize de anlatın'Şampiyonluk gören büyükler zor sorunun cevabını dün gece vermekle kalmadılar, öneride bulundular:Şampiyonluk böyle bir şey çocuklar. Biz size anlatamadık, siz çocuklarınıza dünyanın hayranlıkla takip ettiği görüntüleri izleterek