Hafta sonu Trabzon, Trabzonspor'un şampiyon olduğu sezondaki gibi çok kalabalıktı, hareketliydi. Yurt dışında ve yurdun dört bir yanında ikamet eden Trabzonsporlular başta olmak üzere çevre beldeler ile köylerden, ilçeler ve de illerden bordo-mavi formalı insanlar akın etti Papara Park'a; 7'sinden 70'i...
Derbinin bereketi tamam da, o denli hareketliliğin, kalabalığın, daha doğrusu şenliğin etkenlerinden biri, belki de en büyüğü; milli arada Trabzonspor'a katılan Onuachu, Mendy ve Pepe'nin olduğunu söylemeden geçmeyelim. Zira ilk dört hafta Trabzonsporluların morali bayağı bozulmuş, sezona dair umutlarını rafa kaldırmıştı; seneye saklamıştı
Sahaya dönecek olursak
İlk 25 dakika başka, kalan dakikalarda bambaşka bir Trabzonspor izledik. Topu rakibe vererek, bekleyerek oynadılar. Amaç kaptıkları topları ayağa hızlı ve isabetli oynayarak, rakip defans arkasına, arasına atarak gol bulmaktı. Aslında Bejelica'nın rakibe kurduğu tuzaktı bir nevi! Bunda da başarılı oldular.
Attıkları ilk gol öncesi Mendy'nin de katkılarıyla o kadar hızlı çıktılar ki biz rüzgâr gibi diyelim, siz şimşek hızında deyin! Bardhı'nin gez, göz, arpacık yaparak Onuachu'nun kafasına yolladığı toptan, diğer bir ifadeyle golü bulduktan sonra inanılmaz oynadı, üst düzey mücadele etti Bjelıca'nın öğrencileri, keyif verdiler. Uzatmalar dahil Beşiktaş'a pozisyon vermediler. Anlayacağınız hiç hata yapmadılar.
Tempolu, doğru oyunun, iyi mücadelenin karşılığını Bakasetas'ın topu iğne deliğinden geçirerek attıkları golle de almış oldular. İlk yarının son dakikasında çiçeği burnunda Mendy'nin direkte patlayan topu golle sonuçlanmış olsaydı; bordo-mavililer devre arası soyunma odasına girmeden fişi çekip işi bitirebilirdi!