Hırsların en tehlikelisi tabii ki makam-mevki hırsıdır. Ancak mal-mülk hırsı da bundan geri kalmaz. Nice açgözlüler vardır ki "Deveyi yardan uçuran bir tutam ottur" hesabı basit bir menfaat için kendilerini ateşe atmaktan çekinmezler.Atalarımız "Az tamah çok ziyan getirir" demişler. Olması gerekenle yetinmeyip daha fazlasının peşine düşmek her zaman için zararla sonuçlanmıştır.Meşhur hikâyedir bilirsiniz, susuz bir köpek su içmek için göl kenarına gelir. Bakar ki suyun üzerinde bir ekmek var. Köpek ekmeği yemek ister ama ekmeğin gölgesi ona daha cazip gelir. Ekmeği bırakıp ekmeğin gölgesini yakalamaya çalışırken dalgalar ekmeği alır götürür. Böylece köpek gölgeyi yakalayayım derken ekmekten olur.Şair Livâyî bu hikâyeyi şöyle nazma çekmiştir:"Meğer bir kelb-i teşne geldi suyaKi yanmış yüreğin suyıla yuyaBir ekmek gördü yüzer su yüzündeGöricek anı bu it oldu zindeDiledi kim ala yiye bu nânıBu nânın sâyesi aldadı anıŞu denlü oka gördü tutamadıTutup yemek idi anı muradıBu nânı dahı aldı gitti eemvâcBu gitti baka kaldı o gözü aç."Bu konuda hisse alınacak bir başka kıssa da şöyledir:Anlatıldığına göre C. Hak, Hz. Mûsâ'ya "Tevrat"ı altın suyuyla yazmasını emreder. Mûsâ aleyhisselâm: "Ya Rab, ben altına sâhip değilim, onu nasıl bulayım da yüce kitabını yazayım" deyince Allah ona ilm-i kimyâyı öğretir. "Kârûn" o zaman fakir birisidir. Hz. Mûsâ acıyıp ilm-i kimyâyı ona da öğretir. Artık Kârûn'a zenginliğin kapısı açılmıştır. Hazînelerinin anahtarlarını kırk deve taşırmış. Her anahtarın bir "dirhem" olduğu ve yetmiş kapı açtığı düşünülürse sanırım Kârûn'un ulaştığı zenginliğin boyutunu tasavvur etmek zor olmayacaktır. Ancak, bu kadar zengin olmasına rağmen kendisinden malının zekâtını vermesi istenildiğinde Kârûn buna yanaşmaz. Dahası, bir hayat kadınına rüşvet vererek Hz. Mûsâ'ya iftirâ ettirmeye kalkar. Bunun üzerine Mûsâ aleyhisselâm gazaba gelip yere "yut şunu" der. Böylece Kârûn da -bilâhere- malı da yerin dibine batar gider.İşte mal-mülk hırsının insanı düşürdüğü ibretlik durumHikâyeden de anlaşılacağı üzere mal-mülk hırsının sonu her zaman için hüsranla sonuçlanmıştır. Bu yüzdendir ki belli başlı ahlâk ve nasihat kitaplarımızda mal-mülk hırsının tehlikeleri hep anlatılagelmiştir ki bunlar içinde benim en dikkatimi