A h m a k

Günlerdir "ahmak" kelimesiyle yatıp "ahmak" kelimesiyle kalkıyoruz. Peki, ahmak ne demektir Birlikte araştırmaya ne dersiniz Sözlükler arasında bir gezinti "Ahmak" Arapça bir kelime olduğuna göre önce Mütercim Asım'ın (ö. 1819) "Kâmûs Tercümesi"ne bakalım. 1-"Ahmak"ın kökü olan "humk", "humuk" ve "hamâkat": Bir kimsenin aklı az olmak mânâsınadır ki oğuz anlaması kıt olmak ve bön olmak tabir olunur. Ahmak: Oğuz ve bön adama denir. (bkz. Mütercim Asım, Kâmûs tercümesi, Matbaa-i Osmaniye, İst. 1305, c. 2, s. 889.) 2-Ahmak: Akılsız, budala, kalın kafalı, bön. (bkz. Şemseddin Sami, Kâmûs-ı Türkî, İkdam Matbaası, İst. 1317, s. 78.) 3-Ahmak: Akılsız, ebleh, budala, sersem, şaşkın. (bkz. Hüseyin Kâzım Kadri, Türk Lügati, Devlet Matbaası, İst. 1928, c. 2, s. 567.) 4-Ahmak: Bön, akılsız, kalın kafalı. (bkz. Muallim Nâci, Lügat-i Nâci, İst.1899, s. 32.) 5-Ahmak: Aklını gereği gibi kullanamayan, bön, budala, aptal. (bkz. Türkçe Sözlük, TDK, TTK Basım Evi, Ankara-1998, c. 1, s. 49.) 6-Ahmak: Aklı kıt, anlayışsız, kalın kafalı. (bkz. Misalli Büyük Türkçe Sözlük, İst. 2005, c. 1, s. 59.) Hz. Ali'ye göre ahmak "Kalbü'l-ahmakı fî-femihîLisânü'l-âkılı fî-kalbihî." (Ahmağın kalbi dilindedir, düşünmeden ağzına geleni söyler. Akıllının dili ise kalbindedir, önce düşünür, sonra söyler.) Hz. Mevlânâ'ya göre ahmak "Hâb-ı ahmak lâyık-ı akl-ı veyestHem-çü o bî-kıymetest ü lâ-şeyest." (Ahmak adamın rüyası da aklınca olur, aklı gibi değersizdir, bir şeye yaramaz.) (bkz. Rusûhî İsmail Efendi, Şerh-i Mesnevî, Matbaa-i âmire, İst. 1289, c. 7, s. 457.) Atasözlerinde ahmak 1-Ahmak gelin yengeyi Düğünde geline kılavuzluk eden kadın halâyığı câriye, kadın köle sanır. 2-Ahmak misafir ev sahibini ağırlar. 3-Ahmak köpeği yol kocatır. 4-Ahmak toplamış, akıllı yemiş. 5-Ahmağa efendi olmaktansa, akıllıya kul olmak yeğdir. Şairlere göre ahmak Dili en iyi kullanan şüphesiz şairlerdir. Onlara