Muhammed Bâbâ Semmâsî hazretleri, büyük velilerdendir. Silsile-i aliyyenin on üçüncüsüdür. Râmiten ile Buhârâ arasında kalan Semmâs köyünde doğdu. 755 (m. 1354) senesinde aynı yerde vefat etti.Tasavvuf ilmini büyük âlim Ali Râmitenî hazretlerinden öğrendi. Onun derslerinde ve sohbetlerinde yetişip, tasavvufta yüksek dereceye ulaştı. Hocası, kendisinden sonra yerine, Muhammed Bâbâ Semmâsî'yi vekil bıraktı. Diğer talebelerine de, ona tâbi olmalarını vasiyet etti.Hocasının vefatından sonra onun yerine geçen Muhammed Bâbâ Semmâsî hazretleri, çok talebe yetiştirdi ve içlerinden bir kısmını tasavvufta yüksek makamlara kavuşturdu.Bu talebelerinin başında, kendisinden sonra yerine geçen ve ilim deryasında sedef olan Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) hazretleri gelmektedir. Bir talebesi de, Behâeddîn-i Buharî hazretleridir. Henüz o doğmadan önce, hocası Muhammed Bâbâ Semmâsî onun doğduğu yerden geçerken; "Bu yerden büyük bir zatın kokusu geliyor. Pek yakında burası, Kasr-ı ârifân ârifler sarayı olur" buyurdu.Bir gün yine oradan geçiyordu. "Şimdi o güzel koku daha çok geliyor. Ümit ederim ki, o büyük zat dünyaya gelmiştir" buyurdu. Böyle buyurduğu zaman, Behâeddîn-i Buharî hazretleri doğalı üç gün olmuştu. Dedesi, çocuğun göğsünün üzerine hediye koyup, Muhammed Bâbâ Semmâsî'ye getirince; "Bu bizim oğlumuzdur. Biz bunu kabul eyledik" buyurup, talebelerine de; "Kokusunu aldığım işte bu çocuktur. Zamanının rehberi ve bir tanesi olacaktır" buyurdu. Sonra halifesi Emîr Gilâl hazretlerine, bu çocuğun iyi yetiştirilmesini tembih etti.Behâeddîn-i Buharî hazretleri anlatır:Evlenmek istediğim zaman, dedem beni Muhammed Bâbâ Semmâsî hazretlerine gönderdi.