"De ki: Namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, âlemlerin Rabbi Allah içindir. O'nun hiçbir ortağı yoktur; böyle emrolundum ve ben Müslümanların ilkiyim." (En'âm, 162-163) Müslüman bunu sürekli söylemeli: "Benim namazım Allah içindir" Rabbimiz bunu peygamberimize söylettiriyor; biz de bunu dinleyeceğiz, söyleyeceğiz ve kâinata ilan edeceğiz İmanımızı tazelemek ve Allah'a arz etmek üzere bunu önce kendimize söyleyeceğiz: "Benim namazım; yani benim Allah'la diyaloğum, benim Allah'tan mesaj alıp, O'na tekmil vermem, benim bireysel ve toplumsal hayatıma yalnız Allah'ın karıştığını ortaya koymam ve bunu onaylamam demek olan namazım Allah içindir" Yani öyle bir namaz kılalım ki o, Allah için olsun ve Allah'a lâyık olsun. Öyle bir namaz kılalım, öyle bir hayat yaşayalım ki Resûlüllah'ınki gibi olsun Öyle bir namaz kılalım ki dinimizin direği olsun. Öyle bir namaz kılalım ki, bu namaz Allah'tan mesaj alma ve O'na hayatımızın tekmilini verme makamımız olsun. Öyle bir namaz kılalım ki, bizi tüm münker ve fahşâdan korusun. Öyle bir namaz kılalım ki, o namazda Rabbimizle yaptığımız ahitlerle hayatımız özdeş olsun; namazımızla hayatımız özdeş olsun. Böylece hayatımız hep Allah için olsun. Yaşarken hep namazda olalım. Namazdayken hep Allah huzurunda olalım. Evet, mümin hamdini Allah'a has kılan kişidir: "Namazım, ibadetlerim ve tüm hayatım Allah içindir..." Zaten ibadetin dışında hayatımızda bir tek saniyemiz bile yoktur bizim. Tüm hayatımız kulluktur. Hayatı Allah için yaşayan bir kişinin hayatında kulluğun dışında bir saniye olur mu Dünya ve âhiret hayatımız, bireysel ve toplumsal hayatımız, aile hayatımız, iş hayatımız, siyasal hayatımız, hukuksal hayatımız Allah'a aittir. Biz hayatı Allah için yaşarız.