İnsan atar tutar... Bir günde bakmışsınız attıklarının altında kendi başı kalıverir.
Su-i zan edersin... En yakından samimî olarak görüştüklerin hakkında kötü, fena şeyler düşünürsün ve bir bakmışsın su-i zanna maruz kalmışsın.
Ben şöyleyim, böyleyim dersin... Dost ve düşmanların bakar görür ki sen ne öylesin ne böylesin. Ancak tam takır boş bakır... Tin tin bir adamsın...
Boşuna dememiş Ziya Efendi, "Ayinesi iştir şahsın lafâ bakılmaz; zerdüş palan vursan eşek yine eşektir..." (aklımda kaldığı kadar bir beyit yaptım kusura kalınmaya aman efendim!..)
Bir panel yönetiyoruz; üç konuşmacı hazırladıkları fikir ve düşündüklerini bin beş yüz kişilik bir dinleyiciyle paylaştılar ve güzel de alkış aldılar...
Bakıyorum önüme dördüncü konuşmacıdan bir not kâğıdı: "Benim konuşacaklarımı diğer panelistler konuştular... Şimdi ben ne konuşacağım" Ben de not kâğıdının altına: "Ne konuşursan konuş..."
O da havadan, sudan konuştu!.. Zaten hayat yarı yarıya hava ve su değil mi efendim!
Günlerden bir gün sosyal komisyon faaliyetlerinden sorumlu olarak, önemli bir Bediüzzaman Haftası için konferansa konuşmacı çağrılmasının kararı doğrultusunda sadece adını şıngılla
